De generale

Vandaag aangekomen in St. Jean-Pied-de-Port, aan de voet van de Pyreneeën. Yeah, na twee en halve week doortrappen! Boekje 2 uit!! Op naar het Spaanse deel van de tocht, waar we ons het meest op verheugen. Wat is het hier in Frans Baskenland al prachtig groen, mooie heuvels en dalen, vergezichten en zicht op het hooggebergte.
Na het platte Les Landes vandaag even testen of het klimmen weer wil lukken. Gisteren begonnen met 6% hellingen, één van 1km lengte en één van 2 1/2 km lang. Veel hijg en puf werk, maar het lukte. Vandaag een 7% helling (2km lang) en als toetje  een van 9% gedurende 500 meter. Daarnaast nog enkele onaangekondigde tussendoortjes. Zo komen we langzaam steeds meer in de sfeer van de bergetappe van morgen. Ik voel een bolletjestrui aankomen! De spierpijntjes van de week ervoor zijn  weer goed hersteld bij de moeder. Dus weer met beide beentjes vooruit! De spierpijntjes van La Tête duren nooit langer dan een dag.
Het samen navigeren vanuit een boekje gaat ook weer iets beter, maar lastig de aanwijzingen ook goed te onthouden, niet alleen voor de moeder. We zijn dus 2 keer verkeerd gereden. En we moeten heel veel afstappen om opnieuw te lezen. Daar houdt la Tête helemaal niet van. En toen de moeder ook nog per ongeluk het laatste yohurtje had opgedronken, was ze er even helemaal klaar mee. De moeder heeft 's avonds sorry gezegd (had het toen pas door) en haar een glaasje Sangria gegeven. Toen ging het wel weer.
Onderweg vandaag nog de 'Stèle de Gibraltar' omarmt, die volgens de pelgrimsgids uit de 12e eeuw het punt markeert,  waar drie pelgrimsroutes samen komen: die uit Tour, Vézelay en le Puy. Het gaat nu dus gezellig drukker worden.
Al met al toch weer van 10.30 (zo'n gezellige B&B) tot 17 uur gefietst over 60 km.
Wel weer regen onderweg, maar minder dan gisteren en bij aankomst zon.
Jean heeft ons verrast met een nieuwe tent!!! Eenmaal bij de camping aangekomen heeft hij besloten toch maar een nachtje hotel te doen. De camping was zo blubberig, daar zet je je tent niet graag neer, zeker niet als die net nieuw is!
Morgen wacht ons een superzware klimetappe (zie afbeelding): van 150 naar 1050 meter. We kunnen ons er eigenlijk niet goed een voorstelling van maken, hoe dat gaat voelen.. We gaan het maar gewoon doen. Als we boven zijn stoppen we na een kleine afdaling bij Roncevalles. Daarna kamperen met onze nieuwe tent. De tweede uitdaging die dag! 
En dan weer een rustdag!!!
Navarra.... aquí venimos!!!