Klunen
Blijf op de hoogte en volg Nienke
23 Juli 2017 | Frankrijk, Lesperon
Tijdens het fietsen komen vaak mooie gedachten in mijn hoofd. Dat maakt fietsen ook zo fijn. Tijdens de snikhete dagen in de eerste week moest ik vaak aan de Elfstedentocht denken. Dat is aangenaam verkoelend. Ik zag overeenkomsten in het van stad naar stad trekken en hier en daar een stempeltje halen. Bij de Elfstedentocht is er een wedstrijd. Bij ons gelukkig niet. Met het stempeltje op zak kunnen we rustig ergens een terrasje pakken. En er is ook geen eindtijd. Da's voor ons wel fijn. Een andere overeenkomst is het klunen. Er zijn namelijk stukken op de route waarbij we van de fiets af moeten en gaan lopen. La Tête en de moeder. Als het alleen de moeder is dan telt het niet als klunen, dan heet het 'leeftijdsverschil'.
In Poitier hadden we de eerste kluun-ervaring. Om de hoek kwam een 12% killer helling, die heel lang was. We stapten af. Het was zwaar de fiets met bagage de hellende weg omhoog te duwen. Eenmaal boven vroeg ik aan la Tête: 'Dat afstappen, deed je dat voor mij?'. Ze zei 'ja' met een glimlach en een knipoog. Het zweet parelde op haar voorhoofd. Dit was dus wel degelijk klunen. Als een weiland-sproei-installatie de weg blokkeert, moeten we ook klunen.
En vandaag hebben we voor ons gevoel meer gekluund dan gefietst. Wat een dieptepunt. We werden zowel door navigatie-Paul als Google-Maps steeds over onverharde paden gestuurd. En die waren zo zacht als het strand in Kijkduin. Steeds slipte het achterwiel weg. Na tweeënhalf uur nog maar 14 km afgelegd. Nog 76 te gaan. De dag ervoor hadden we al meer dan 40km weggetrapt in die tijd! Vervolgens eindelijk een asfaltweg: 30 km alsmaar rechtdoor langs dennenbossen en vervolgens nog eens 24 km langs de snelweg, met steeds flinke tegenwind. Dan helpt ook geen leuke binnenwereld meer. Maar gelukkig hadden we vanmiddag al extra support via Greet, Rob en Patries in de commentaren. Daarop hebben we het laatste stuk net gered. Ik houd geloof in niet zo van Les Landes. Ik verlang naar heuveltjes, leuke dorpjes en menselijk leven onderweg. En naar net zulke sterke benen als la Tête.
In Poitier hadden we de eerste kluun-ervaring. Om de hoek kwam een 12% killer helling, die heel lang was. We stapten af. Het was zwaar de fiets met bagage de hellende weg omhoog te duwen. Eenmaal boven vroeg ik aan la Tête: 'Dat afstappen, deed je dat voor mij?'. Ze zei 'ja' met een glimlach en een knipoog. Het zweet parelde op haar voorhoofd. Dit was dus wel degelijk klunen. Als een weiland-sproei-installatie de weg blokkeert, moeten we ook klunen.
En vandaag hebben we voor ons gevoel meer gekluund dan gefietst. Wat een dieptepunt. We werden zowel door navigatie-Paul als Google-Maps steeds over onverharde paden gestuurd. En die waren zo zacht als het strand in Kijkduin. Steeds slipte het achterwiel weg. Na tweeënhalf uur nog maar 14 km afgelegd. Nog 76 te gaan. De dag ervoor hadden we al meer dan 40km weggetrapt in die tijd! Vervolgens eindelijk een asfaltweg: 30 km alsmaar rechtdoor langs dennenbossen en vervolgens nog eens 24 km langs de snelweg, met steeds flinke tegenwind. Dan helpt ook geen leuke binnenwereld meer. Maar gelukkig hadden we vanmiddag al extra support via Greet, Rob en Patries in de commentaren. Daarop hebben we het laatste stuk net gered. Ik houd geloof in niet zo van Les Landes. Ik verlang naar heuveltjes, leuke dorpjes en menselijk leven onderweg. En naar net zulke sterke benen als la Tête.
-
23 Juli 2017 - 22:07
Gera:
he,he ben weer bij met lezen van jullie verslag. Leef mee met de ups en downs tijdens de tocht. En wat is het ver. Ik vind 40 km al ver en jullie moeten dat extra doen vanwege een misrekening! Wat een balen. Zet 'm op veder en veel ups nu. Lekkere ontbijtjes windje in de rug en vooral veel binnen pret: positieve gedachten. -
23 Juli 2017 - 22:15
Greet:
Hemelse goedheid wat een helletocht was dit.....landschappelijk waande ik me even in Drenthe of de Veluwe kijkend naar de foto's maar in Frankrijk kunnen ze er ook wat van, pfffff
Alors mes filles, demain encore un autre jour!! -
24 Juli 2017 - 08:50
Patricia:
Aan jullie afbranders toegevoegd: onbetrouwbare navigatie, zachte paden, dennenbos.
En als ontvlammer: de benen van la Tete.
Toch maar weer gehaald! Pffffff....
Vandaag de grens over?! -
24 Juli 2017 - 09:22
Corine:
Lieve dames, de grens is al in zicht. Het gaat hartstikke goed! Ach, met dat klunen kun je ook even ervaren wat de lopers meemaken -
24 Juli 2017 - 17:04
Sandra:
Dit was dus wel een beetje een oversla dag. Een kilometervreter...Kuitenbijter...
Maar die ligt nu achter jullie en wij hopen dat dit soort dagen amper in het verschiet liggen!
Morgen een betere dag....
Lfs Frank en San
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
