Sécurité

Vandaag vertrokken om 8 uur. We  blijven optimistische planners, maar 7 uur was weer niet haalbaar.  Voor vertrek een gedeelte van de tent ingepakt, zonder instortingsgevaar voor Jan, zodat hij nog even kon doorslapen. En niet alles zelf hoefde te doen. Dat vond Jan wel fijn. Met Jan erbij direct meer orde en discipline in de tent. Maatregelen over hoe de stapelkratjes ingericht horen te zijn. Drankjes hier, eten daar, keukengerei in 3e krat. Enfin: wij gaan er naadloos in mee, voor de sfeer in de ploeg. En uiteindelijk blijkt het ook nog wel praktisch. Daarna vers brood regelen en 8 uur 'en route'! Van St.Cyr naar Chef Boutonne, 100 km, met 739 meters klimmen.
Na de afmattende dag ervoor, zag ik er erg tegen op. Maar het bleek veel beter te doen vandaag. Het eerste uur hadden we al meer schaduw dan de hele dag ervoor. De eerste 60 km zaten er 12.30 op. Maar dan nog die overige 40!! Tanden op elkaar, daar komt geen vlieg meer tussen! Geen hitte stuwing vandaag maar pijnlijke spieren.
De temperatuur loopt 's middags toch ook weer op naar 32 graden, het gaat keihard waaien en benen, kuiten en zitbotjes doen zeer. Elke 20 km wordt er gestopt. La Tête kijkt heel betrokken regelmatig om of ik er wel ben, om vervolgens hard verder te trappen.
Bij 78 km houd ik het niet meer en heb ik op een noodfluitje geblazen. Vreselijk,  geef ik toe, maar roepen  werkt niet. La Tête wacht en ik kan vragen of we in Lezay 2 km verderop een Cola kunnen gaan drinken. La Tête kijkt op de navigatie: 'Hmm da's goed, we gaan toch door het centrum en dan zijn we ook precies op 20 km.' Bij de gratie van la Tête gelukt!
16 uur op de camping aangekomen. Jan ook na een dagje cultuur Poitiers. De mobile home die we besproken hadden bleek verhuurd. We mochten die waar de werkmannen ook wel in sliepen. Mooi niet!  De tent is veel fijner en hebben we in 20 minuten staan. Dan douchen, fietskleren wassen en drogen, en  potje koken voor de tent.
Zoals we al eerder vertelden rijden we rond in felgekleurde fietskleding: voor de veiligheid. De moeder achteraan met gele tassen, ook lekker fel, goed zichtbaar voordat de zonnebloemen kwamen.
Ook heb ik een achteruitkijk spiegeltje. Niet zo'n grote (die doe ik wel als ik aan een driewieler toe ben). Maar een heel kek dingetje onderaan mijn stuur (zie foto). Superhandig, voor achteropkomend verkeer. En ook als je op het lekkerste asfalt midden op de weg wilt rijden. Dan weet je precies wanneer het kan. Voor de reis begon stelde een leukerd voor of ik dan ook niet zo'n oranjevlaggetje moest. Er zijn grenzen!
Toch een spannende situatie vandaag: bij rechtdoor oversteek van  drukke weg, sneed een tegemoet komende auto mij af. Gelukkig geen fietstassen aan mijn stuur, dus kon ik soepel uitwijken.  Even schrik. We houden die tegemoetkomende overstekers  voortaan ook goed in de gaten. 
Verder vandaag het smerigste onderweg afvalzakje van de hele reis. We zeggen niet wat er in zat.